Derdim Doksan Dokuz

Ben acýlar denizinde doðmuþum
Verdiðin acýlar az gelir bana
Volkanlarý yüreðimde boðmuþum
Sende ateþ olan buz gelir bana

Aþkýn mabedine dokunmuþ elim
Yoktur benim ebet ile ezelim
Baðlarýma hazan vurmuþ gazelim
Nevruzlu baharlar güz gelir bana

Hasretten baþýmý bir efkâr alýr
Zavallý yüreðim pek mahzun kalýr
Akar gözüm yaþý akar sel olur
Sanki Tuzluca’dan tuz gelir bana

Kestiðin vadenin süresi doldu
Bar veren bahçemin gülleri soldu
Sayende adýmýz divane oldu
Öter sivri sinek saz gelir bana

Kaptýrsam gönlümü coþkun seline
Güçüm yetmez olur þeytan feline
Doksanýnda düþsem aþkýn eline
Ýnan ki Erciyes düz gelir bana

Ben bu derdi kimden nasýl gizlerim
Kime desem tutulmuyor sözlerim
Dünya güzelini görmez gözlerim
Altmýþlýk sevdiðim kýz gelir bana

Gönlüme giydirdin çelikten yelek
Temelimden yýktýn beni bilerek
Kimsede ahýmý koymadý felek
Bülbülün çilesi haz gelir bana

Ozanca feleðe umut baðladým
Gam ile kederle gönül saðladým
Gahi merhem sürdüm gahi daðladým
Derdim doksan dokuz yüz gelir bana


Fevzi Cahit
Ozanca/Ýzmir





Sosyal Medyada Paylaşın: