HINCA HINÇ ISLANIRIM HASRETINLE

Hýnca hýnç ýslanýrým hasretinle
Göðsümde gergisinde duran bir yay
Boþalýr vakit tamam derken
Güneþ batar yükselir ay,
Sen yoksun sevgili.

Damarlarýmda dolaþýr kan
Her sabah yalnýzlýðýmýn içinde okunur ezan
Nazýný kuþa cevirdim, cilven nerede
Yine uçuþur güvercinler
Avuçlarým bomboþ, durur zaman.

Umut katmerleþir, devam desem de hayat
Boynumda yaðlý ilmik, yeminli sadakat
Buzdan gömlek giymiþim kat kat
Þimdi üþümek bana kaldý, sen rahat ol yeter ki, sevgili.

Ötekilerle boðuþtum hep, ömür av ben tazý
Devrettin betonarme cansýz enkazý
Dile kolay alnýmýn ortasýnda yazý
Baharý savurdum kýþa, gelmedi mevsimin yaz’ý.

Yoruldum anla beni sevgili.
Dalga oldu yüreðim kýyýlarýna vurdu
Göz pýnarlarýma yaðdý yaðmur
Beklemekten çüþsem düþkün caresiz ,yoruldu.
Sil ruhumu yüreðinden, beni bana býrak sevgili.

Sosyal Medyada Paylaşın: