ANNE

ANNE

seni seviyorum anne!
beni býrakýp gitsen de
anneciðim; ben seni seviyorum!

hatýrlar mýsýn
henüz dokuz yaþýndaydým
cennete gittiðinde
söylesene anne:
’cennet güzel mi?’

anneciðim; herkesin annesi yanýnda
peki, sen neden yoksun yanýmda?
babam, senin yerini tutamaz ki.
ne senin gibi sarma yapabilir
ne de çiçek gibi kokabilir
yine çiçek misali koksana anne!
ne olur gelsene anne!

geçen dün ilk defa öpüþtüm
üst sokakta bir hasan vardý ya
iþte onunla.
hani ablasý oyuncakçý olan hasanla.
babama diyemedim bunu
yanýmda olsan sana söylerdim
babam, benim sýrdaþým olamaz ki
o benim sadece babam!!!
ama sen öyle miydin?
hem annem, hem de sýrdaþým.

orasý nasýl anne?burasý biraz deðiþti.
yeni yeni binalar yapýldý çok katlý.
üst katýmýza acayip acayip kadýnlar taþýndý.
sen öyle miydin anne?
sen bir melektin.
þimdi olduðu gibi.


ve anneciðim sakýn kendini üzme
geliyorum yanýna
her pazar ayný saatte.
seni çok özlüyorum anne!!!
Sosyal Medyada Paylaşın: