ŞİİRDE GEDAVET VAR BEN DE NEDAMET

Ruhsuz iklimlerde umarsýz yaþarken ben
Bir hezeyanla uyandým boþluða
Heryaným ýþýk, belliki yukarýdan çaðrýldým.

(Bu þiir zaten þiir de deðil uyduruk....)

Bugün balýk tutmaya gitmek istiyorum
Ama hepsinden daha çok þiir yazmak var içimde
Ýnsan yýðýnlarý arasýnda hep bir yaným eksik kalýyor.

(Bu þiir zaten þiir de deðil uyduruk...)

Çýplak bedenleri mýknatýs gibi çekerken gözler
Bir yaþlý amca gençliðini özlerken
Dünyaya erken gelmiþiz be diye iç çeker...

(Bu þiir de þiir deðil yine uyduruk...)

Edebiyat Defteri’nin unuttuðum bu sayfasýna
Bakarken gözlerim bir öðle vakti
Ýçimden geçenleri yine yazamadým.
Þiirde gedavet var, ben de nedamet...

Gedavet:Yosulluk
Nedamet:Piþmanlýk


Ýlhan.................DÜZCE 14.40
Sosyal Medyada Paylaşın: