Cemreler düþer… Önce havaya Sonra suya Sonra topraða… Ya Cemresiz iklimler…
Toprak yoktur. Tundra çiçekleri açar, Kutup igloolarýnýn buz bahçelerinde… Ve, seyre dalar Eskimolar Sadece kar ve buz o kadar…
Ne deniz beþ para eder Ne de þiirler düzülen kum Ve güneþ bulutsuzluðu özler Cemresiz iklimlerde…
Buzul dünyasýnýn tek dostu Bir Eskimo köpeði ulur. Sesi yankýlanýr doðu sibirya’dan Cemresiz iklimlerin Doðu asyalý öksüz çoçuðudur…
Ýnsanlar unutmuþtur Dünyanýn bu yakasýný Rüzgar Yine bir kar örtüsü kaldýrarak baþlar güne her gün… Bir buz adamý Gözlerini oðuþturur….
‘Ýnsan yüzü kýzaran Ve yüz kýzartýcý iþler yapan Tek hayvandýr’ der Mark Twain Cemresiz Ýklim insanlarýnýn Hep kýzargýndýr yüzleri Fakat hayvan deðillerdir Mark Twain kadar..
Düzce 09/06/2009 10:47
Sosyal Medyada Paylaşın:
kellecioglu halil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.