Ölü þehirler,ölü þehirler,
Þehirlerin Anasý,
susturulmuþ,kasabalar, köyler.
Sevenler,sevilenler,
Delikanlýlar zýpkýn gibi,
Al yanaklý utangaçtý gelinler.
Harman savururlardý,
toz için de gönüller
Ve samanlýklar seyran olur,
yanaklar kýzarýr,çýrpýnýrdý yürekler,
Þerbetlenirdi diller,
Ya þimdi;
Harmanlar hazan,
Yürekler viran,
Dudaklar çatlak, diller zehirli,
Ah þehirler, þehirler,
Ölü þehirler!
Ne aþklarý öldürüp gömdüler,
Namazlarý bile kýlýnmamýþ cenazeler.
Çok gördüler;
Kýlmadýlar,kýlamadýlar,
Hani yasak ya,aþk`lar
Haram dediler,
Küf beyinli faniler.
Kýlýnmasa da namazýmýz,
Zemheri sayýlsa da yazýmýz,
Bizi bize helal kýlacak,
Aþký kutsal sayan Allahýmýz,
Yok olsa da kasabalarýmýz,köylerimiz,
Ölse de þehirlerimiz,
Sonsuza dek ölmeyecek, aþkla atan yüreklerimiz.
Kadir Ünlü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.