...O GÖZLERİNDEN...

Buðulu can aþkým, yakan güneþim
Hayatýmýn yaðmuru, gül cananým
Gül-ü Gülþen, sen sessizce dalandýn
Güman’ým ,tek sen beni anlamadýn.

Ruhu parya ettiren, nar perimsin
Maþuk yoldaþ, gül sefa sultanýmsýn
Neden her zaman, sende cefalýsýn?
Sen benliðimin caný, tek aþkýmsýn.

Saçýn teline bile, ben vuruldum
Yürekle ufkunda, sende duruldum
Kopamadým senin, þuh gözlerinden
Alamadým ne sýrsa, seni senden.

Yâdýnla koysalar, arþý önüme
Kara veba sarsalar, her yerime
Þu caným çýkmadýkça, bu bedenden
Bu yürekte kor ateþ, yine de sen.

Deryanda da susuz, bir çöl gibiydim
Gaddar daraðacýnda, ben eridim
Oysa bahtým seni, gönlüm yar seçti
Darmadaðýn olup, kendinden geçti

Kuru ruhu, dudaklarýn ýslattý
Sýcaðýn içe aktý, köz býraktý
Daðlar aþýldý, yol ýraktý sana
Nazý cilveyi de, bir býraksana

Bu yüreði yýktýn, ezdin de geçtin
Gün ve geceler, inleterek içtin
Dalga dalga geldin, üstüme neden?
Geride koyuþta, gittin sevmeden...

(09.04.2010)AZAP…



Sosyal Medyada Paylaşın: