ey soðuk demir, ey mertliðin katili, ey sonumun faili, þimdi "sus", ilk ve son kez beni dinle, sözümü kesme, bana da küsme, bir görevin var senin, vazifeni yap ve "SUS"...
dinle þimdi, sadece kulak ver, tetiðine dokunmadan önce, bu son arzumdur senden, sonrasýnda birþey kalmasýn benden...
karanlýðýn izi içimde kýþ olmuþ, kar yaðýþmýþ mazime, istakbâlim buz tutmuþ, sevdam beni unutmuþ, ve yýllarca uyutmuþ... þimdi bana, yazýk deðil mi?
efkârýma saraylar kurardým, içinde hayâllerim yaþardý, öylesine çoktu ki, denizlere koysam taþardý, oysa þimdi, hepsi daðýtýldý pul pul, rüzgârda savrulan kül kül... yýllar oldu saymadým, ellerimden kan damlýyor, yüreðimde cam kesikleri, sýzýyorum bedenden dýþarý, damla damla eksiliyorum, ve hayattan vallahi tiksiniyorum... þimdi bana, yazýk deðil mi?
asýrlardýr diz çökmüþüm, hesapsýz gözyaþý dökmüþüm, gönül bahçelerimden nice çiçekler sökmüþüm, ve þimdi acýlarým dizi dizi, yaralarým sýzý sýzý, alnýmda bir kara yazý, ellerim katran karasý... ve yürekte ihanet yarasý, hatýralar lime lime, kan damlýyor iliðime, ufkum sönük, sabahlarý güneþim doðmuyor artýk, ve akþamlarý da batmýyor, içimdeki þehirler bir bir yýkýlýyor, ruh bu cesette artýk sýkýlýyor... sabahlar zifir karasý, geceler hasret yarasý, ölümse iki nefes arasý... þimdi bana, yazýk deðil mi?
salýncaklar kurardým çocuk anýlarýma, taze sevdalar sarardým yaralarýma, bazen bir çýðlýk yükselirdi kalpten, "sus" derdim "sus" canhýraþ narâlarýma... sözüm çok ama, gücüm yok, hâlim bu hâldir, dilim susku oruçlarýnda, gözlerim boþluða demir attý, can bedende amma, ruhum çoktan havlu attý. Þimdi bana, yazýk deðil mi?
üstüme siyah düþmüþ, dertler bana üþüþmüþ, hayallerim hep küsmüþ, dünya zindan gözüme... sorgularým var benim, zaten yanýyor caným, aðrýyor herbir yaným, isyan düþmüþ sözüme... kahkaha firar etmiþ benden, bir bûse bile gelmedi senden, hiç haber yok gelen gidenden, acýlar ebedî sýðýnmýþ yüzüme... Söyle hadi, yada en iyisi "Sus", Þimdi bana, yazýk deðil mi?
bataklýk çiçekleri koparýyor tenimi, gözden düþen her bakýþ kükrüyor saðnak gibi, her kelime bir mermi, delik deþik ediyor, hatýralar doðranmýþ, bölük bölük gidiyor, bu kâbusun sonunda her arzu kýrbaçlanmýþ, kan gidiyor, can gidiyor, zaman ise son sür’at, arz-ý endâm ediyor. Yelkovan dakikadan, akrepse saatten firar etmiþ, can bedenden gitmeye vallahi yemin etmiþ... Söylesene, Þimdi bana, yazýk deðil mi?
kýrýlmýþ istikbalden kan damlýyor bugüne, artýk mecal kalmamýþ, o mazideki düne, her saniye bin ceset çekiliyorken ipe, verilen vaatlerin, hepsi de vurmuþ dibe... sözler jiletten beter, derin derin yýrtýyor, içte ölüm arzusu, her geçen an artýyor, son kez hayata dönüp, gülmeyi istiyorum, bu gülüþün ardýndan solmayý istiyorum... Susma artýk bana, Haydi birþeyler söyle... Þimdi bana, yazýk deðil mi?
depremler sýra sýra, kýyametler kopuyor, solmuþ boynunu bükmüþ, yaprak döküyor çiçekler... ceset kýyamdan ýrak, ruhta dudaklar kurak, bu gelinen son durak, ve diyor ki dilim þimdi, "hayatýn elini býrak"... can çýkacak ilmek ilmek, bin yýl uzakta gülmek, artýk bir iz kalmasýn, gül kýrmýzýsý dünden, çünkü ruh parça parça, sökülüyor bütünden... artik nefes son demde, istek kalmamýþ tende, Azrail dedi sobe ruhum ölüme gebe ömür kül misâlidir, fâsýla kadar kýsa, öyle yada böyle bitecekti nasýlsa, varsýn o þimdi olsun, bu beden artýk solsun... Þimdi, bana yazýk deðil mi?
istikbâlin rahminde düþükler bekler, kabûslar peþim sýra alkýþ tutuyor hayatýn cümlesini ben yazmadým amma noktasýný ben koyuyorum... dünyanýn bu son deminde, tek yönlü bir yoldayým, ve bu tünel mezara çýkar, kefenden baþka bir elbise vallahi beni sýkar... içimde kimsesiz çýrpýnýþlar, "YAPMA" diyen nice haykýrýþlar duyarým, kulaðým saðýr, saniyeler kahýr, uðultular zamaný yýrtar, ve hayat dönülmez yolculuða göz kýrpýyor, görüyorsun ya ellerim de titremiyor, kaným soðuk, sesim boðuk, bir hatýra kalmadý bana dünden, ve damla damla eksiliyorum bütünden... Haydi Allah’ýn cezasý birþey söyle, Þimdi bana, yazýk deðil mi?
birþey daha anladým, biliyor musun? intihar sýcakmýþ, hücrelerime sýzýyor, yavaþ yavaþ teslim oluyorum, ardýndan "haydi" diyen sesler duyuyorum, yarýným zaten olmamýþtý, bundan böyle hiç olmayacak... ruhum kafesinden kaçmaya hatta uçmaya meyilli, þimdi sýra bende, son rol benim, bu film burada bitti. sen elimde, son nefeste, tek þahidim olacaksýn, ve perde kapanacak. bilmem ki yarýn sabah, beni kimler bulacak....
haydi bana elvedâ, hayâllerime vedâ, tetiðini çekiyorum, ben artýk gidiyorum, istemem hiç arkamdan gözyaþý dökülmesin, benim gibi yürekler hayattan sökülmesin. Þimdi........bana yazýk....deðil mi?
Elvedâ elvedâ elvedââââ.....
08.04.2010 / Frankfurt
Metin ESER
Sosyal Medyada Paylaşın:
MetinEser Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.