Adýn bir vesile aklýma yazdým
Sýr saklar gibi kalbimde uyuttum
Sevdalý gözlerime mezar kazdým
Gülmem ki taþým koy deyip unuttum
Aþkýna oldum bir divane deli
Akýl vermez oldu hiçbir veli
Ayaðým yere basarmý þüpheli
Silmem ki yaþým zay deyip unuttum
Aðýr aðýr tükenir beden yaþým
Aðrý daðý kadar dumanlý baþým
Felek boyun eðmez kýrýlmaz kaþým
Bilmem ki saçým kýr deyip unuttum
Elimde demirden asa ararým
Divane oldum kullara sorarým
Dönülmez yoldu kavli kararým
Dönmem ki baçým var deyip unuttum
Yanarda yürek inceden sýzýlar
Ömrün her deminde seni arzular
Böyle yazýlmýþ alnýma yazýlar
Sönmem ki tacým var deyip unuttum
Gönül yorulma serde dolu vefa
Sensiz dünyada nasýl sürsün sefa
Alýr ahým bulamaz sevgin cefa
Dinmez ki acým var deyip unuttum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.