KÜSKÜN GÖNÜL

Çekilmez oldu bu baharla nazým
Kýrðýn düþmektedir dilimden sözüm
Bitip gidiyor danýþmadan yazým
Yorgundur caným,düþlemekten özüm

Gün be gün geçen günleri ararým
Yaramý çaresiz kendim sararým
Dönülmez yoldayým budur kararým
Yorgundur caným,düþlemekten özüm

Titrer eller,ayaklar susar dilim
Yaþadýðým dünyada ben bir elim
Zamaným biter gider durmaz selim
Yorgundur caným,düþlemekten özüm

Yazðýmý sorarým esen yellere
Kaderim baðlarým açan güllere
Dökerim hayat cilveni tellere
Yorgundur caným,düþlemekten özüm

Kem talih terk edip savuþur gider
Geçmeyen günüm eski yaram dider
Verdiðin ilaç tabip acý biber
Yorgundur caným,düþlemekten özüm

Kemali bulur yaþ tutulmaz öðüt
Döker yapraklar olur dalsýz söðüt
Yanar yürek yazar kaðýda aðýt
Yorgundur caným,düþlemekten özüm

Sardýðým denkler aðýr yüküm olur
Yanan ciðer isteksiz nefes solur
Huzuru mahþerde elbette bulur
Yorgundur caným,düþlemekten özüm

Sözüm bitmiyor daðarcýðým dolu
Hüzün þehrinden çýkamaz oldu yolu
Kýrýlýp iki yana düþer kolu
Yorgundur caným,düþlemekten özüm

Gelirde geçer dünyanýn kervaný
Düþer yaþamdan kalmazki dermaný
Kapanýr elbet Arif’in devraný
Yorgundur caným,düþlemekten özüm

Sosyal Medyada Paylaşın: