Seslen ruhumun derinlerine; bala yatmýþ geceden sözcüklerin gelir göðüs kafesime dayanýr, sonra daðýlýr yüreðimin en kýzýl köþelerine. Eteðimde bir týrtýl, kelebek olmaya hazýrlanýyor hercai menekþeden almýþ mor halkalarýný, hayata açýyor iþte pembe damarlarýný.
Benimde kelebekleþir yüreðim zamanlarýma adýn karýþýnca. Bir pembeye boyanýrki yanaklarým, kýskanýr gül goncasý halimi. Gözüne girmek için oynaþýr kýzýl saçlarým neþelimi neþeli. Gamzelerimde al güller taþýrým farkýma varman için. Sol yanýna akarým usulca, görünmeden, Seninle bana artýk bir yastýkta kocamak yakýþýr.
ALEV YAVUZ 08/04/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.