Bir gemi daha uðurluyorum gönül rýhtýmýmdan
Vuslata dair ne varsa yükleyip güvertesine
Saldým engin denizlere
Beyaz bir mendil sallýyorum ardýndan
Çýktýðým kapýyý asla sert kapatamam
Ve açýyorum gönlümü ayrýlýða
Yoruldum, tükeniyorum
Oysa dört gözle beklemiþtim geliþini
Mutluluk demiþtim
Mutluluk bu olsa gerek
Menekþeler ekmiþtim eteklerime
Yine yanýldým be kaptan!
Sahi kaç kez yanýlýr insan aþkta be kaptan
Kaç kez vurulur döþünden
Ayrýlýk denen soðuk yüzlü yýlana kaçkez dolanýr bu beden
Kaç kez düþürür þiirine ayrýlýðý, hüznü
Kaç kez ölür insan sevda uðruna
Kaç kez be kaptan?
Sevmek bir eylemdi
Ben aþký sinemde müebbete mahkum kýldým
Þimdi söyle kaptan sevmek mi? Sevilmek mi zor olan?
Bir yangýndýr yalnýzlýk
Ve hep yanmak mý kaptan sol yanýmýza kalan!