BİZİM
Bardaki sarhoþtan sazdaki tele,
Ülkemde ne varsa tapusu bizim.
Harmanda savrulur týnazlar yele,
Arpa, buðday, mýsýr lapasý bizim.
Fakiri, zengini elde parmaklar,
Etten ayrýlýr mý nazik týrnaklar?
Cennet þelalesi akar ýrmaklar,
Daðlarý, ovasý, tepesi bizim.
Namuslu, namussuz, küçük, büyükler,
Hortumlu, hortumsuz, badem býyýklar,
Nice bacýlarým örtü sayýklar,
Bütün insanlarýn, küpesi bizim.
Sevgi fidanlarý artýk yeþersin,
Yaratýlan fani bil ki beþersin,
Kurumuþ yarayý neden deþersin,
Anasý, babasý, bebesi bizim.
Edirne’den, Kars’a, tel, tel örülmüþ,
Türkiye’den güzel nerde görülmüþ?
Üstüne kokusu narin sürülmüþ,
Ýncesi, kalýný, kabasý bizim.
Dursunî yeterli deþme yarayý,
Karýþtýrmayalým akla karayý,
Beylerimin olsun yüksek sarayý,
Tarlasý, tohumu, yabasý bizim.
dursun yeþil
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.