ELLERİN

Hangi gönüle akacaðýný bilmez mi yürek?
Bakýþlarýnýn hançeriyle sýzlanan
Koca bir bebek gibi.
Gel demeyi beceremeyen,
Bir heyelana kapýldýðýný sanan,
Uçsuz bucaksýz,
Merdivenleri týrmanan
Ben miyim?

Dilim dönmüyor anlatmaya…
Sana mecbur deðilim.
Gözlerine yangýn deðilim.
Düþlerinin hasretinde olmak deðil niyetim.
Seni sevmek deðil.
Sana dokunmak, hiç deðil.
Belki sevmek ellerini, düþlerini,
Belki sarmak yüreðini..
Merhamet belki,
Belki þefkat,
Bilemediðim bir þey belki,
Anlayamadýðým,
Anlatamadýðým,
Durduramadýðým,
Sorgulayamadýðým…

Seni sevmek mi?..
Sevgi var elbet.
Seni sevmek var elbet.
Nasýl sevmek? Neden sevmek seni?
Gözlerini, ellerini, dudaklarýný?..
Deðil, bunlar deðil.
Hiç deðil.
Beden deðil sevdiðim.
Gönül? Gönül mü o vakit?
Deðil, gönül de deðil.
Gönlün deli, durulmaz,
Belki de sevmeye yaraþmaz…

Ellerini sevdim ben senin.
Üreten ellerini sevdim.
Belki nasýrlaþacak dýþý.
Oysa daha mutlu, daha sevda dolu,
Yumuþacýk kavrayacak ekmeði.
Alýn terinin armaðanýný kucakladýðýný bilerek,
Tüm yorgunluðuna deðdiðini bilerek,
Derinlerde gizlediðin tüm hüzün, tüm þefkat ve tüm huzurunla,
Dokunduðunda içini titreterek,
Bakýþlarýndaki parýltýyý kocaman yaparak,
Tutacak ekmeði ellerin…

Sosyal Medyada Paylaşın:

cevrim Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

ŞİMDİ YOKSUN YA… BÜYÜMEK ELLERİN SEVMEK GÖNÜL HALLERİ MAVİDEKİ BENDEN SÖZLER ve SESLER