KEDER

öyle karýþýk ki þu devr-i alem
içinde barýnýyor tüm keder ve elem

kurumuþ bir yaprak kývrýlýr çaresizlikle
ben kendi kendimi yiyorum belirsiz çehrelerle

bir yudum suya muhtaç gibi çöllerde
muhtacým duymak istediðim öðütlere

bir kuþ çýrpar kanadýný, uçar ta uzaklara
bende havalanmak istiyorum yarýnlara

çürüyorum sanki demir parmaklýk ardýnda
ben orada olmasam da yalnýzlýðým orada !

kafalarý karýþtýrýr anlaþýlmayan felsefe
bilgi nedir, akýl ne, ve nesnellik ?

keþkelerle geçiyor ömür, anlamadan
kurtulamýyorum bir türlü kararsýzlýktan

bulutlarýn içine kaybolduðum vakit
yaðmurla iniyorum sevdiðim yetiþþ !!!
Sosyal Medyada Paylaşın: