UNUTULMAZ... Ne geceler þahit yalnýzlýgýma, Ne de gündüzler.. Ne þaiirler anlar dilimden, Ne el yazar kalptekileri..
Ne yaðmurlar yarýþabilir gözyaþýmla, Nede ben bulutlarla.. Hani aðlarsýn ya yaðmur altýnda, Hani yaðar ya üzerine inadýna inadýna...
Hani herþey týkanýr boðazýna da söyleyemezsin. Hani çýðlýk atsanda bir türlü duyuramazsýn.. Hani bir türlü içindekileri atamazsýn yaa, Hani istersin istersinde... birþeyleri...
Haykýramazsýn!!..Yaa Kendin bile farkýna varamazsýn dalýp Gidersin..ummadýk þeyler düþünür.. Bilinmedik uzaaak yerlere gidersin..
Kendini okadar yalnýz hissedersin ki.. O kadar çaresiz... Yazdýklarýna kalem bile tükenir de... Ýçindekiler bir türlü ..UNUTULMAZ!!.. UNUTULMAZ.. UNUTULMAZ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
nurten ulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.