Toplanmýþlar bir avuç çapulcu,
Yemiþler bitirmiþler parayý pulu,
Kendilerince tutturmuþ yolu,
Düþünmüyorlar ne olacak sonunu..
Ezip geçiyorlar maðdur, garibaný,
Uyduruyorlar þiar etmiþler yalaný,
Zorbalýkla tutmuþ elinde yularý,
Unutmuþ diðerini kendine almýþ savaðý..
Hiç vermez hepsini alasý gelir,
Ýþine gelmezse yol, kapý gösterir,
Kendine göre her þeyi yönlendirir,
Tatlýyý yutar diðerlerine verir zehir..
Oturduðu yerden ferman yazar,
Yeyip yüklendikçe hemen azar,
Diðerlerini görüp etmez nazar,
Herkes cahil kendi okur yazar..
Tanýmaz yarataný bilmez din iman,
Bilmez kendi hayatýný da eder zindan,
Hep kendisi olur kuyu kazan,
Ýþ yapýyorum diye hep olur bozan..
Yüklemiþ yükünü hep giderim der,
Sanmaz ki devran hep böyle döner,
Unutur bir gün iþler tersine döner,
Yükseklerde kalmaz aþaðýlara iner
Her þeyi bilir tektir ulu yaratan,
Onamý yapýyorsun onamý tafran,
Kendi vicdanýný dinle sýzlan,
Unutma kendine gel artýyor hatan..
Dünyada dost kazan, sevgi ver,
Dýþa açýl biraz ortalýða göz gezdir,
Ýsteyince yaratan bire on verir,
Ezme baþkasýný yaratan cezasýný verir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.