SUYA DÜŞER/İZ

gece sürer sefasýný
ellerim yakarýþta
gözlerim hüzne sürgün
sen mi benden
ben mi senden çýkarým

bilinmez!..

uçurum kenarýndayýz iki/m/iz

söker þafak
bahar kokar gün
yüzün göðüm kadar mavi
avuçlarýmda ki yokluðun
kanarken
ölüdür mevsimler
her soluðum
iþkence

ömrüme teðet durur
gizlice süzülen ateþtir sevdan
dokunulmamýþ hayallerime

bir tebessümün güneþten kalan is

yüreðimde yaðmur
-yaðmur ne ki-

aklýmýn sahillerinde
koyu/verdim özlemlerini

suya düþer/iz






Sermin Gür


Ýzmir/2010



Sosyal Medyada Paylaşın: