SEVAPLARIMA GÜNAH LEKESİ DEĞİNCE...

Oyun bozan bir hayalperest kafilesi
Veya uçurtma uçuran özgürlük yanlýsý ses velvelesi..

Uçuþmaktaydý içimin kýyý birikintileri...
Bi yýðýn sevda çöp’üne dönmüþtü AÞK ýmýn ümitleri..

/bir acý belirdi kirpiklerinde doðanýn.
/karanlýða küfür edercesine./

/dert...tasa...sýkýntý./biri vardý biri,
uzaktaydý,çok uzakta.
yalnýzlýða nöbet tutarcasýna,
zincirlemiþti beni acý’nýn zehirimsi çardaðýna.

Kendime savaþ açmýþtým.
Karanlýkta gizlenen geçmiþ im adýna..
soysuzdum belki
Belki de yüzsüzdüm ama,
Karanlýðýn getirdiði bir son’du aðýtlarým.
Ben olmaz deyince,
Soluðu kesilirdi yýrtýk boðazýmýn.

Küçük renklerle beziliydi kirpiklerimin,
Patlamaya hazýr gevrekliði.
Korkuyordum,
Korkunun ecel olduðu o bedeninde.
Üþüyordum,üzerim açýk kalmýþtý.
Sende tutsaktým.Haklarým alýnmýþtý elimden.
Özgürlüðüme kelepçe vurmuþtun sen
...ne aðlamayý nede gülmeyi...
Ben hep tutsaklýðýmý KADER diye bildim.

Sen ki;
Her gün ateþ yakýp beni içine atan.
Diri diri yakýp,
Sonrada küllerimi rüzgarýn avuçlarýna savuran.
Sen ki;
Elinde deðersiz bir kaðýt parçasý misali
Beni durmaksýzýn karalayan..
Karanlýðý üstüme çöken o,yabani ayrýlýðýn dalýydýn sanki.

Oysaki;.
Her þey nasýlda güzeldi..
Sen vardýn önceleri.
Varlýðýn bir mutluluk deniziydi.
Bir ihtiyaçmýþ gibi,
Sana susayan bendeki kanattýðýn kalbimdi.


Geceler þahit’ti seni sevdiðime.
her gece hýrsýmdan duvarlarý yumruklayýp,
Baþýma yastýk geçirip,
Ýki büklüm yataðýmda sabahlara dek
Hýçkýra hýçkýra aðladýðým saatler þahit SENÝ SEVDÝÐÝME.
Ve üstelik:
Soðuk kýþ günlerinde,
Pencere kenarý haykýrýþlarým olurdu.
Öyle ki ben dönüþünü beklerken,
Duvar diplerinde sabahladýðým olurdu..

/soðuktu,ayazdý gecenin misafirhanesi../
/arkamý dönüp baktýðýmda,

Karanlýðýn borcu vardý üzerimde,
Nede olsa çok rahatsýz etmiþtim gecenin sessizliðini.

/dertliydim..gözyaþlarým akmaya mecburcasýna,
yanaklarýmý süzerek düþüveriyordu avuçlarýma.
ve biliyormusun:
Hiç sabah olmadý senden sonra.
Hiç göremedim sendeki GÜNEÞ’ÝMÝ.

/mülteci misali kaçýþýyordum bilinmezlere doðru.
yol um uzadýkça uzuyordu./

Aykýrý olmuþtum hayata.
Sensizlikle dolu bi yýðýn yük
Öylece kala kaldý omuzlarýmda.
Düþtüðüm bu durum karþýsýnda,
Sensizliðe;GÜNAHLARIM,
Yalnýzlýðýma;SEVAPLARIM..dedim
malesef,
sensizlik aðýr bastýðýndan,
yalnýzlýðýmý bilemedim..

/göçebe hayat tarzýnda doyurdum avuntularýmý.../

Ve biliyorum.
Artýk rüyalarým kabusum olacak
Ve biliyorum,
Her kabus,ot biçeçecek bedenimde.

/dikenli çalý misali,batacaksýn yaralarýma..
kanatacaksýn zamanýn küçük acýlýðýný her daim./

Ve bir daha
Baþkasý kullanamayacak kalbimi.
Kimseler beni çýkmazlara sokamayacak.


Bu sonuncusu olsun sevmelerimin.
Ve bundan sonra,
!! Sen yoksun ya artýk.
Güneþ hiç doðmasýn,sabah olmasýn artýk.
Sana olan tüm hislerimi ve,
Ölüm çardaðýna susadýðým dün gibi,
Alýr herþeyimi dönerim küçük dünyama.
Aklýma her geliþinde güler geçerim
Nede olsa,
Umutlarýmý boþ kovanlara doldururum...
Aslýnda acemidir aldýðým niþanlar.
Ben her aþk’ta kendimi vururum!!!


BU ÞÝÝR: Hakkettiðim deðeri baþkasýna veren ***P....***adýna, 07.04. SALI
günü kayýtlara geçti..
Sosyal Medyada Paylaşın: