Bir Hiçin Kimsesizlik Aşkı

Yorgun bir gece...
Ýçim hala darma duman
Ayný enkazýn yükü altýnda
Anlayacaðýn herþey yine ayný...

Tüm beyazlarýmýn üzerinde
Sana adanmýþ arabesk þiirler var...
Senin hiç bilmediðin.
Ve senin hiç...

Sokaklarýmýzda dolaþtýðýný görüyorum.
Unutulduðunu,vazgeçtiðimi sanarak.
Ýþte bu anda,
Seni görebilme umudundan,
Karþýdanda olsa gözlerine bakamamaya göç ediyorum.
Sýrtýmda yýllarýn aðýr elleri...
Senin hiç bilmediðin aðýr yenilgilerim.
Ve senin hiç...

Sen,
benim kimsesizim,
Ben,
senin hiçin...

Ve ben konuþtukça,
aslýnda seni susuyorum.
Tüm sevdiklerimi kandýrarak,
seni anlatýyorum.
Onlar benim konuþtuðumu sanýyor,
halbuki ben haykýrýyorum.
Onlara bakarken hiçbiri anlamýyor,
karþýmda seni gördüðümü.

Aklýmýn ücrasýnda yetiþen bir çiçek
Yüreðimde git gide solan o umut.
Seni bitirdikçe,
aslýnda seni çoðaltýyorum.
Gizliden gizliye
kendimi mahvediyorum.
Onlar seni unuttuðumu sandýkça
görmüyolar aslýnda kendimden vazgeçtiðimi..
Herkesi seninle aldatýrken,
onlar sadakatýmla övünüyorlar.
Gerçekleri söyleyememek
gözlerine bakamamakla ayný.
ve ben senin hiçin.
Sen benim kimsesiz aynam.
Binlerce siluet.
Hangisi sensin bulamýyorum bu kalabalýkta.
Ve bu kalabalýk aslýnda seni kimsesiz kýlan.
Beni yanlýz...
Beni hiç býrakan...
*Beni hiç yanlýz býrakma* derken sana,
anlamýþ olmalýydýn bunu...

Ve herþeyin anlamsýzca yaþandýðý bu yerde
varlýðýma bir anlam aramýyorum artýk.
Sözlerinden anlam çýkarmaktan vazgeçtim.
Kabullendim,yokluðunu,
ve *kimsesizliðimde* bir *hiç* gibi yaþamayý...

Nazlý Muhip



Sosyal Medyada Paylaşın: