Ah Keşke Yeniden Çocuk Olsam

Ah keþke yeniden çocuk olsam
Yeniden ölümü düþünmeden koþup
Tökezlediðimde
Aðaçlara takýlan uçurtmama aðlasam…
Aðlarken utanmasam.

Ah keþke yeniden çocuk olsam
Elim yüzüm kir içinde
Zeytin sýkýþtýrýlmýþ ekmeðime yumulup
Salsam kendimi dere boylarýna
Islýk çalsam
Çayýrlara uzansam…
Hastalanmaktan korkmasam.

Ah keþke yeniden çocuk olsam
Öte mahalleden erik çaldým diye
‘Çekil lan karþýmdan eþek herif!’ diye baðýran
Babamýn o gür sesiyle yerin dibine batsam da
On beþ gün harçlýksýzlýðýmdan hicap duymasam
Parasýzlýktan oflanmasam.

Ah keþke yeniden çocuk olsam
Attýðým þut huysuz Ahmet Efendinin camýný kýrsa
Sapanýmdan fýrlayan taþ Fatma Teyze’nin bacaðýný acýtsa
Sýnýftaki haftalýk kontrollerde
O zamanlar utandýðým yamalý çoraplarým
Ayaklarýmý yeniden, yeniden ýsýtsa

Ah keþke yeniden çocuk olsam
Gözlerimi karanlýða gamsýz yumup
Sabahlara tasasýz uyansam
Sýram mý geliyor ne
Yoruldum homurdanmaktan.
Yaþam pervasýz
Kavgalarýmla oynaþmakta.
Sanki sýrýtkan bir sýrtlan…

Þimdilerde soluksuzum
Özlemlerim
Sýyrýlýrken avuçlarýmý daðlayan kýzgýn bir kum…
Gözlerim, gözlerim acýyor anne
Dön de onlarý yine senli düþlerime yum


Ah keþke yeniden çocuk olsam
Olsam da
Gönül yaramý unutsam
Þimdilerde dört yaným hazan
Dört yaným gam

Gül Serap
12.03.2010


Sosyal Medyada Paylaşın: