sana

Gecenin içinde kaybolurken,
yalnýzlýðým,
avunur gider ayaklarým.
Sen gelirsin aklýma.ilk sen…
Mahpustuk… demir,beton ve kan
Ýlk isyaný deðildi ömrümüzün
Belki sondu son çarpýþmaydý artýk
Güneþ yoktu,
bulanýk bir karanlýktý
ve ciðerlerimizi yakan
havayý solurken,
kurþunlar yaðardý,
Karýþýrdý, silah sesleri,
türkülerimize
Yankýlanýrdý,
Dört duvar…
Sýcaklýðýndý beni yakan,
Ellerin yüreðimi sararken
Sen hiç sevdinmi Kurþunlarý;
‘sevdim yürürken,
Gözlerinin içinde kayboluken,
Aðlarken,
ve düþerken gözyaþlarým saclarýna
ben öldüm...’
Ne çok severdim
ne çok severdi çocuklarý,
öpüþündeki
sýcaklýðý ben bilirim…
Bilirim geride kalmayý,
böyle çaresiz gecenin içinde.
Bir sen varsýn,birde gözlerin
Ve bir damla su içmiþtik,
yaðmur suyuydu
sen,
ben,
paylaþtýk…
Seni özledim ben,
gülüþünü…
Yürüyorum,
acýyor yüreðim.
Bana verdiðin ipek mendil
avuçlarýmda,elbet sallanýr bir gün,
yaramaz gülüþlerinde çocuklarýn.
sana gelirim,
yüzüne bakamam belki ama
hasretine sunarým yüreðimi,
aðlayarak...

(girab)
Deniz kurt
17 ekim 2006

Sosyal Medyada Paylaşın: