EBRULÎ DÜŞLER
Raks ediyordu ebrulî bir düþ
Geçmiþ zamanlarýn hatýrý zinde
Dönüp duruyor gökte kuþ
Ferdayý arýyor sesinde.
Alev gibi gözlerini çevirince üstüme
Bulutlar geçiyor þehirden
Rüzgârý yakalamak kolay
Geçince baþlýyor iþ derinden.
Uyandýrma sözlerimi, el deðdirip
Kanýyor her biri her yerinden
Masum bir ninniyi dinler gibi
Sallýyorum beþiðimi incitmeden.
Bir ses duyuyorum uzaktan uzaktan
Sarýyor içimi baharýn neþesi
Eski zamanlarý hatýrlatýyor
Solmuþ gülün hazin hikayesi.
Bülbülün gördüðü düþün içindeyim
Sahil kenarýna yakýn seyrindeyim
Ufuk kýzarýyor gözleri kan çanaðý
Solgun akþamüstü elma yanaðý.
Gemiler geçiyor uðramadan þehre
Hazin bir türkü gidiyor
Kapýlýyorum Yusuf’un düþtüðü derde
Züleyha oluyor gözleri gecede
Rakkas düþüyor ahenkli suya
Ahenk dalýyor sonsuz uykuya
Gerçek deðil sanki bir rüya
Yaþýyorum dünü günde güya.
M.S./2010
KAHRAMANMARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.