kalin ]...
Yýllar yýlý, yýllarý kovaladým
Sevgi, sevgi yollarý turaladým
Mýsra, mýsra þiirleri sýraladým
Gönül rýzasýyla okuyan mý var?
Gergefimde ibriþim teller nakýþ, nakýþ
Tuvalimde boyalarým itiþ, kakýþ
Sahnede selamladým sizleri, hani alkýþ
Sanatçý yüreðiyle anlayan mý var?
Dilimi kürek yapýp, dil uzatmadým
Týrnaðýmý pençe yapýp, yüz yýrtmadým
Hele diþlerimle, kimseyi ýsýrmadým
Sýrtýmý sývazlayýp, halim bilen mi var?
Sormadým daðlara,”Niye yücesin”?
Acýlarla bu alemde, “Söyle nicesin)?
Niye gündüz deðil de, gecesin..?
Bir kez olsun , bana soran mý var?
Boynun bükük, tanýnmaz bir haldesin
Gülmüyor yüzün, yine kederlerdesin
Boþ ver Tutak, dostunu iyi bilmektesin
“Hele bir gel, halleþelim diyen mi var”?
Taktýn yine, ölümden habersiz misin?
Anadan, yardan uzak çaresiz misin?
Yoksa doðuþtan, “kadersiz” misin?
Söyle, canýna garezin mi var?
Uzat elini, haydi helalleþelim
Sarýlýp öpüþerek, gönülleþelim
Yarýna ölüm var, gel birleþelim
Ýki baþ, bir yastýk olan mý var?
Torun torba bulup, tohuma kaçarken
Boy, boy evlatlarla yola düþerken,
Ayak çukurda, mezara giderken
Gönlüne sevda ile yaklaþan mý var?
Sýra, sýra dizilip insan sanýldýk
Ah ile vah ile günü yaþar sayýldýk
Bir gün geldi, acýlarla ayýldýk
Boþa geçen zamana, aðlayan mý var?
Suat TUTAK
26. 06.2002