Anneme hasret
Anneme Hasret
Sana olan hasretimi anlatmaya,kelimeler yetermiydi bilmiyorum,
seni her anýþýmda boðazýma oturan kocaman yumruðu,
her aklýma düþtüðünde gözlerime düþen çið tanelerini,
içimde ben büyüdükçe benimle birlikte büyüyen yokluðunun acýsý,
özleminin sancýsý,geçmeyen yürek yarasýný anlatmaya yazmaya...
bu duygularý ifade etmeye yetmiyordu cümleler...
sarý bir sonbahar þafaðýnda yitirmiþtim seni ve sýcaklýðýný sevgini,
daha paylaþacak o kadar çok þeyimiz varken,
yaþanacak güzellikler,sevilip,ninniler söylenip,ayaklarýnda uyutacaðýn torunlarýn olacaktý...
iþte ben o günden beri,ne zaman anne diye seslenen bir çocuk görsem,
anne diye aðlayan bir çocuk görsem,içim burkulur,yüreðim ezilir...
dayanamam kýyamam bir evladýn annesiz kalýþýna,yarým kalýþýna,parçalanýþýna,
sana olan özlemimin buruk acýsý düþer,
yüreðime,gözlerime,sözlerime....
kokuna hasret,sýcaðýna hasret,sözlerine hasret,
saçlarým tarayýþýna hasret,dilim sana anne diye seslenmeye hasret,
yokluðunda yalnýz kalmayý öðreniyorum,anne olmayý öðreniyorum,
sana hasret yaþamayý öðreniyorum....
Annem....
senin ve tüm annelerin mekanýnýz cennet olsun....
Sosyal Medyada Paylaşın:
içimdengeldiğigibi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.