BENİ BANA BIRAK BU DEFA (NEFRETİMSİN)
Yürüyorum dikenli yollarda, o güle ulaþmak umuduyla,
Ama dikenlerini bir hançer gibi yüreðime saplayan o güle
Bir daha ulaþamayacaðýmý öðreniyorum yolun yarýsýnda.
Ben o güle ulaþsamda, dikenlerinin verdiði acý yüreðimde,
O dikenlerin yaraladýðý bedenim, kanlar içinde kalacak.
O,görmeyecek kalbimden akan kanlarý... Göremeyecek...
Belkide gözleri görsede görmemezlikten gelecek taþ kalbi,
Çýkýp geldiðinde, geri döndüðünde...Aðlatacak yüreðimi.
Silicem gözyaþlarýmý, aðladýðýmý belli etmeyecem sana...
Belki geçmiþi yad edicek o an, hatalarýna üzülecek belki,
Belki piþman olucak, belki çözülücek buz tutmuþ yüreði,
Yine baþýn dik, rahat, hür, yaptýklarýný, yýkýp geçtiklerini
Farketmeden bakýcak gözlerime, beni birdaha bulursa tabi.
Sakýn!...Hayýr sakýn bakma gözlerime...Bu defa uzak dur!
Beni bana býrak bu defa...Gözlerimi bana býrak...Dokunma!
Yüreðimi bana býrak...Beni mutsuzluðumla baþ baþa býrak.
Beni sensizken boðuþtuðum rüzgarlarýma, fýrtýnalara býrak!
Dayanýrým...Aylarca nasýl dayandýysam, yine dayanýrým...
Unuturum senide.Neleri unutmadým?Bunuda silerim biçare.
Her düþtüðümde baþým dik kalktým geri. Böyle öðrendim...
Böyle...Böyle düþe kalka öðrendim savaþmayý acýlarýmla.
Kahretsin!... Sonu gelmiyor yüreðime açtýðým savaþýn...
Yüreðimdeki acýlar sarýyor bedenimi.Sarýyor benliðimi.
Beni benden alýyor, yaralýyor her saplandýðýnda kurþun.
Sonu gelmiyorki neçare bu yok oluþun, yakýyor ölüm gibi
Aylar öncede unuturum demiþtim, ama silemedi yüreðim,
O da haklý...Çaresiz, bitkin,tükenmiþ...Evet haklý yüreðim.
Gururlu ama haklý...Deli gibi sevipte unutulduðu için...
Uðruna ölmeyi göze aldýðý o adam ellere gittiði için...
Kül olup bittikleri onu üç günlük hiçler uðruna sattýðý için.
Uðruna yandýklarý koca bir sevdayý, koca bir yüreði,
Üç kuruþluk insanlar uðruna üç günde sildikleri için...
Zevk uðruna aþký harcayýp...Bir maziyi devirdikleri için!
Artýk sana ne söylesem boþ.Ben zaten çýktým hayatýndan
Kalsamda istemezsin zaten.Bak bunlar son sözlerim sana.
Seni benim kadar seven bulamazsýn ama, belki olurya,
Olurya birisi çýkar karþýna...Onuda yarý yolda býrakma...
Sen benimken aklýmdan geçmezdi birgün böyle olacaðýmýz.
Bir gün sana böyle beddua edeceðim aklýmdan geçmezdi.
Elbet ayrýlacaktýk... Belliydi biteceði... Belliydi gideceðin...
Belliydi herþeyi maziye gömeceðin, belliydi unutacaðýn.
Ama böyle derin izler býrakarak, Böylesine acý vererek,
Böylesine þerefsizce, namertce savurarak bizi, aþkýmýzý,
Yalanlarýna katarak, koca bir geçmiþi silerek gideceðini,
El uðruna beni, aþký bizi yok edip gideceðini bilemezdim.
Bir daha sevmek mi seni...Aþkýmdan ölsemde katiyen...
Sevmek þöyle dursun, artýk iðrendim düþüncelerinden...
Yüreðimide susturuyorum artýk. Unutucam alçak seni...
Unutucam þerefsiz. Unutucam seni...Unutucam adiliðini...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.