DERTLİ

Oðul iþte sana köyden bir mektup.
Kaðýt dertli,zarf dertli,pul dertli...
Susma zalimin zulmünden korkup,
Olmasýn beyin dertli,dil dertli...

Eðrinin hesabýný doðruya sormaktan.
Yorulduk olup bitene kafa yormaktan.
Köylü býktý artýk hayel kurmaktan,
Göz dertli,aðýz dertli,kol dertli...

Düþünceye daldýk olup bitene þaþmaktan.
Yorgun düþtük ekmek peþinde koþmaktan.
Oðul böyle kupkuru sevgisiz yaþamaktan;
Bülbül dertli,gonca dertli,gül dertli....

Yaralarým azdýkca azar,yoktur ilacý.
Yaþam ellere tatlandý,bize oldu acý.
Koyun postunda kurda benzer bizim hacý.
Tanrý dertli,peygamber dertli,kul dertli...

Gurbete göçtü yine ,köyün kýzý kýzaný.
Aðýr aðýr anlýyoruz evlat iþlerimizi bozaný.
Bozulup duruyor þu sazýmýzýn düzeni,
Eþik dertli,mýzrap dertli,tel dertli.....

Din adýna her türlü haltý yemiþler.
Asýrlýk harama helal bile demiþler.
Yeþil rengi bayrak diye sevmiþler.
Bayraðýmdaki beyaz dertli,al dertli...

Halk, lodoslu deniz gibi kabarýp durur.
Hangi dalý tuttuysak hemen elimizde kurur.
Nerden bir taþ gelse evlat bizi bulur.
Oturduðum hasýr dertli, çul dertli....

Oðul artýyor her gün bizdeki tasa.
MEHMET’im dahada gark oluyoruz yasa.
Bize deðil,kendilerine deðiþiyor anayasa.
Köyüm dertli,ilçem dertli,il dertli.....

__________ MEHMET ASLAN_________



Sosyal Medyada Paylaşın: