Sabah seher gün doðmak üzere
Uyandý yalnýz adam
Bu küçücük odada
Bakýndý etrafýna Allah ým Allah ým
Niye uyandým ki neye
Hani açýlmayacaktý bu gözlerim bir daha
Aðzý zehir gibiydi, acýmýþ
Yüzünü ekþitti buruk
Doðruldu masada duran þiþeden
Bir yudum su iþti biraz döktü avucuna
Sürdü yüzüne gözlerine
Kýzarmýþ gözleri ile baktý boþ boþ
Sallanýp yürüdü çýktý dýþarýya
Denizde dalga vardý çýrpýnýyordu sular
Martýlarýn çýðlýðý karýþýyordu dalga sesine
Uzunca baktý ufka
Derince bir iç çekti
Üþüdü sardý kollarýný sýkýca
Gökyüzünü seyre daldý
Bulutlar küme küme
Kýzarmýþ gurup sanki yangýn var ilerde
Daldý gözleri bulutlara
Sanki bir þey arýyor gibi
Bulutlar cevap verdi iþte burada der gibi
Beyaz bulut kümelerini benzetti
Resim deki bir kadýn iki çocuk
Sanki el sallar gibi
Gülümsedi solgun dudaklarý eli kalktý havaya
Gülücükler döküldü sözler merhaba der gibi
Aðladý önce yüreði yandý derinden
Sonra gözyaþlarý süzüldü yeniden
Aðladý bulutlara bakýp yalnýz adam
Güneþ ýþýttý bulutlar kayboldu birden
Adam çok üzgün çok periþan
Yürüdü aðýr aðýr denizin kýyýsýndan
Nereye gidecekti yoktu ki onu anlayan
Adýmlarý bir parka götürdü onu
Güller vardý goncada açmýþtý bir iki
Kokladý pembe gülü
Arasýnda þebnemler ve tomurcuklarý
Caným dedi caným bak senin kokun bunda
Gözyaþlarý karýþtý þebnemlere
Kuþlar dolandý etrafýnda uçuþtular sessizce
Yürüdü yalnýz adam bir simit aldý
Simitçiden oturdu bir banka
Yalnýz ve uzak her þeyden
Bir lokma kopardý attý aðzýna
Ýkinci lokmayý koydu biraz ileriye kuþlara hediye
Alýþmýþ kuþlar belli hemen gelip yediler
Yalnýz adama sanki minnet ettiler
Uçuþup etrafýnda onu teselli ettiler
AYÞE KARAN
SES VEREN HASAN OÐLUMA SONSUZ SEVGÝMLE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.