EFKAR LI ADAM

Sis çökmüþ sanki dumandan
Köþe baþýnda oturan bir adam
Dalmýþ gözleri yarý kapalý
Sanki düþlüyor geçmiþ zamaný
Dudaðýnda yarým olmuþ sigara
Elinde raký bardaðý

Dumandan etkilenmiþ gözleri nemli
Yarý kapalý sanki uykulu
Çekti sigarayý savurdu dumaný
Son bir lokmada devirdi rakýyý
Bakýndý etrafýna bu loþ meyhanede
Kalkýp salýndý tutundu sandalyeye

Zorlada olsa bir miktar para koydu masaya
Sallanarak çýktý kapýdan dýþarýya
Gecenin ayazý vurdu yüzüne
Sallanarak yürüdü yolun düzüne
Aðýr adýmlarla çýktý sahile
Denizin dalgalarýný dinledi sessizce

Aðýr adýmlarý götürdü onu bir kulübe ye
Soðuktu içerisi bir divan bir masa ve sandalye
Boþ gözlerle baktý içeriye
Sanki yeni görüyormuþ gibi
Buðulu gözlerle bir resim aldý eline
Baktý baktý aðladý gönlünce

Yaþlar süzüldü yüzüne
Uzamýþ sakallarýndan indi gözyaþlarý
Baktý mutlu bir tablo gibi resme
Genç bir adam güzel bir kadýn ve iki çocuk
Nede mutlu bir birliktelik

Ne olmuþtu kimdi nerdeler
Öptü koktu yoksunuz yoksunuz
Canlarým meleklerim benim
Her gün yatýyorum bu divana
Kapatýyorum gözlerimi
Yalvarýyorum yaradan a
Al beni de ne olur al yanýna

Uzandý divana çok soðuktu hava
Kirli yorganý çekti baþýna
Kapadý gözlerini gece çok kara
Rabbim ne olur açýlmasýn bu gözler
Açýlmasýn bir daha
Çaresiz umutsuz yattý adam
Kim bilir görür mü güneþi
Sabah olur mu ruhunda bir daha
Kaç gece kapatmýþtý bu gözleri
Bir daha açmama sýya
Kaç gece mutsuz yatmýþtý bu yataða

AYÞE KARAN

Sosyal Medyada Paylaşın: