sitemlerini, içinde dolaþan fýrtýnalarý, rüzgara verdim.. bitmez bir yolculuða çýkmýþ gibi bir bahçe kapýsýna benziyordu sözlerin.. fýrtýna çýkmaz bir sessizlik geziyor yüzünde ve sonsuz bir sevgiyi büyütüyor gözlerin.. sonra, bilinmez mevsimlere taþýyor huysuzluðun. ve yaðmurlu akþamlara benziyor kýskançlýðýn.. yeni rüzgarlara razý düþlerini yaþýyor kederli sözlerin.. ve sisli bir Ýstanbul buðulu gözlerin.. kimse bilmedi…görmedi kalbini, hep o ayný güzelliðinle zarifce…kýrmadan…ve ince..
02.09.2005 / sarayburnu Mustafa kaya Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.