GARDAŞ

Gerçek adam bilip, yakýn dediðin,
Düþmüþe uzaktan bakýyor gardaþ.
Sözüne güvenip, dost bellediðin,
Sýrtýna hançeri takýyor gardaþ...


Birileri gelip baþa geçiyor,
Çark dönüyor, millet diþe geçiyor
Vallah devir-devran boþa geçiyor,
Zaman su misâli akýyor gardaþ...


Zulüm, darbe vurdu bu çaðýmýza
Birikiyor dertler kucaðýmýza.
Ýþsizlik, yolsuzluk, ocaðýmýza
Ýncir aðacýný dikiyor gardaþ...


Sanki bizim bütün günahlar, suçlar
Yurdumuzda iyi gitmez iþ-güçler.
Bizi çekemeyen bazý dýþ güçler,
Tekere çomaðý sokuyor gardaþ...


Dayýyýz, kuzeniz, aþýðýz, eþiz,
Kürdüyle, türküyle kökten kardeþiz.
Ayrýmcýlar bizi bölerek siz-biz,
Nifak tohumunu ekiyor gardaþ...


Kimisi Avrupa birliði bekler,
Çeker uçuruma bizi itekler.
Dört iþlem bilmeyen soysuz köpekler,
Vataný bölmeye kalkýyor gardaþ...


Birileri olmaz yollar deniyor,
Sözde soykýrýmý kabulleniyor,
Kýbrýs’ý topyekün ruma veriyor,
Bu iþlerin cýlký çýkýyor gardaþ...


Býktýrdýlar artýk halký, yurttaþý
Her türlü çileyi taþý ha taþý
Gün gelir çatlar bak bu sabýr taþý,
Bu millet diþini sýkýyor gardaþ...


Hikmet der; gidiþat umut saçmýyor,
Verilen tavizler gözden kaçmýyor.
Yurdumun üstünde güneþ açmýyor,
Sürekli þimþekler çakýyor gardaþ...


Hikmet NAZLI
Ankara / 25.09.2009

Sosyal Medyada Paylaşın: