Sevgili Þiir Dostlarý, Tüm bölümleri birarada okumak isteyenler için bir kez de aþaðýya topluca veriyorum;
..................dünden devam..................
Arabam elden gitti, hatun hayalim bitti, Þiirinse son günü, ümidim kayýp / yitti, Trafikte bir aþktý, henüz yaþayamadým, Suretinden geçipte, gönle ulaþamadým,
Lakin ben bir þiirin, adsýz kahramanýyým, Þairse yazar durur, ben onun ilhamýyým, Lâkin aþkým uðruna, çekilmedim hiç geri, Bana bak artýk þair, geri dur benden geri,
Ne vardý þimdi böyle, senaryoyu bozacak, Yok mu senin de duygun, güzel bir aþk yazacak, Ne olurdu þu iþi, tatlýya baðlasaydýn, Hem okuyaný hem beni, þöyle kucaklasaydýn,
Hey “Metin” bana bak, sen þiirde kahraman, Ve bunu hiç unutma, ben þairim her zaman, Senaryoyu yazarým, seni içine katarým, Kafam rahattýr benim, yan gelirim yatarým.
Ben þairim sen þiir, bunu yaz bir kenara, Anlamam ben tehditten, bunu da koy kenara, Bil ki kalem elimde, ister isem yazarým, Yada kalemi kýrýp, seni hayal yaparým,
Sana bir rol verdiysek, bu bendendir onu bil, Seni aþýk ettiysem, öyle yazdým bunu bil, Ama istersem seni, senaryodan atarým, Boþ kalan rolü ise; gerekirse oynarým,
Sustun deðil mi þimdi, anladýn mý durumu, Her zaman haddini bil, yaz kenara yorumu, Ve þimdi sana dersi, kendimce vereceðim, Seni bu senaryodan, sessizce sileceðim,
Bak hiç sesin çýkmýyor, çünkü çýkartmýyorum, Adýn bile geçmiyor, çünkü ben yazmýyorum, Sana uðurlar olsun, þimdi sýraný bekle, Belki baþka þiirde, verir isem rol bekle.
Evet sevgili dostlar, þiirin sonu geldi, En baþýndan sonuna, içte ibretle geldi, Aþký araç yapanlar, bir yanda yapmayanlar, Bir ömüre bir sevda, ya da yanaþmayanlar,
Bu “Trafik Aþkýný”, belki herkes yaþadý, Hayat trafik idi, þu bedenle yaþadý, Aþk yürektir be dostlar, beden bir ihtirastýr, Doðru söze ne hacet, AÞK en güzel libastýr.
...........................S O N...........................
15.07.04 / Frankfurt
Metin Eser
T r a f i k A þ k ý m (1-2-3-4-5(Son) Bölümler Birarada)
Güzel bir Pazar günü, geziyorken çarþýda, Derken bir hatun gördüm, gülüyordu karþýda, Þaþýrdým afalladým, bana mýydý bu gülüþ, Acaba olur muydu, güzel zevkli bir sürüþ,
Hayalime düþtü aþk, yarýnlarým kurguda, Meraklý birçok konu, teker teker sorguda, Varsaydým ki bu aþký, trafikte yaþadým, Sonra dizeye döküp, bu þiire taþýdým,
Aldýðým bir bakýþla, bastým gaza aniden, Geçtim karþý tarafa, ben anlamam maniden, Otobandayým gibi, yüklenmiþim son sürat, Bir kelime konuþsam, geri kalan küsürat,
’Merhaba’ ydý ilk sözüm, hýz limiti yok idi, O da ’Merhaba’ dedi, samimiyet yok idi, Sanki bana ilk anda, kýrmýzýyý yakmýþtý, Duygular frenlenmiþ, trafik karýþmýþtý,
Bir duvara toslayýp, kaza yapmak da vardý, Yada bir manevrayla, hali kurtarmak vardý, ’Pardon hataydý’ dedim, ’belki çok ani oldu’, Bu sözlerin üstünden, yüzde tebessüm oldu.
Anladým ki ýþýklar, þimdi sarý yanmýþtý, Samimi yüreðime, sanýrým inanmýþtý, Tek þeritli bir yolda, daha rahattým þimdi, Gönlüm bas gaza diyor, merakýmsa ’bu kim ki’.
Ne gelmiþse baþýma, hep meraktan gelmiþtir, Merak hocadýr “ilm” e, bazen fayda vermiþtir, Ya nasip deyip hemen, adýný sordum O’nun, Ne yapacaksam adýný, iþte maksat laf olsun,
“Zeliha” dedi bana, “burada yabancýyým”, “Görünüþüme bakýp, sanmayýn yalancýyým, Çok ta dikkatlisiniz, bakýþlarýnýz kurnaz, Çünkü þu trafikte, burda araba durmaz.”
Gülmüþüm kendisine, lakin içimde sýzým, Adým konulmuþ çapkýn, bundan da rahatsýzým, Hemen bir U dönüþü, yapmayý düþünürken, Saða mecburi yönü, gösterdi gülüþürken,
“Haydi bekliyorum ben, davet etseniz” dedi, “Bir de güzel ismini, söyleyiversen” dedi, Anladým hýz sýnýrý, yavaþ yavaþ kalkmýþtý, Çünkü yeþil gözleri, çok manalý bakmýþtý,
Görüyordum ilerde, ne virajlar var idi, Konuþma ilerledi, bazen yol kaygan idi, Arasýra fikirler, uyuþmadý elbette, Malum böyle kasisler, normaldi trafikte,
Kah bu yolda gidiyor, kah etrafa bakýyor, Tali yollar çýkýnca, dönesim de geliyor, Ama gönül istekli, ikide bir “gaz” diyor, Akýl zaten iflasta, “ne istersen yap” diyor.
Ve artýk baþlamýþtý, iki yönlü trafik, Bir demiryolu ile, iki de kavþak geçtik, Ciddi bir problemi, aþmýþtým ki yeni, Sonra bir iniþ/eðim, çok korkutmuþtu beni,
Hayatýmda hiç böyle, bir aþk yaþamamýþtým, Zaten böyle güzele, hiç de rastlamamýþtým, Ýstiyordum bu aþkým, hep otobanda sürsün, Bakalým ne olacak, sabret sen de görürsün. :-)))
Yolda çalýþma varmýþ, bir adam elde kürek, Ýçimden bir ses dedi, ’haydi þu yöne sürek’, Birazcýk yavaþladým, ilk çýkýþý görünce, Kýz biraz rahatladý, tali yola dönünce,
Ýstemiyordu herhal, çok hýzlý ilerlemek, Tatlý aþk þarabýný, hemencik tekerlemek, Aha dedim içimden, bu kýz “kalite” yani, Aþkýn lezzetlerini, tatmak istiyor yani,
“Ama biraz yavaþ git, çek ayaðýný gazdan”, Diyemiyor açýkca, zannedicem bu nazdan, Anladým ben olayý, dönel kavþak ortada, Birkaç tur atacaðýz, birazcýk etrafýnda,
Hani zaman geçecek, belki benzin bitecek, Sanýyor ki sabrým yok, ben vazgecip gidecek, Güldürme beni güzel, benim adým kül yutmaz, Göle çalýnan maya, bu aþkýma hiç tutmaz,
Kahkahayla güldü ya, “alem adamsýn” dedi, Benim yüzümse pancar,”çok da þekersin” dedi, “Gaz” bana ait ama, kýz bizi bastýracak, Böyle giderse eðer, þoförlüðü kapacak,
Seslendim tez þair’e, “hey dostum baksana bir”, “Deðiþtir senaryoyu, bu þiirde baþrol bir”, “O da yanýlmýyorsam, bana verilmiþ idi”, “Ama gel gör ki hatun, direksiyonda þimdi”,
Þair tez toparlandý, “pardon Metinim” dedi, “Birazcýk þekerleme, uyuklamýþým” dedi, “Hey Zeliha kalk ordan, senaryoda bu yoktu”, Anladým bu þairle, iþ ve yolumuz çoktu.
Leyla mýsýn be adam, burada aþk yaþýyoz, Adam gibi yaz þunu, köþe bucak koþuyoz, Yanýmýzda bir hatun, yakma benim fýrsatý, Sonra yýrtar atarým, vallahi bak ruhsatý,
Biliyorsunuz dostlar, dün biraz gergin idi, Bizim uyuþuk þair, uyumuþ kalmýþ idi, Sanki otel burasý, adam gibi þair ol, Yapamýyorsan eðer, pazarda kabzýmal ol,
Haydi al þu kalemi, baþla artýk yazmaya, Bu kýz da gider ise, sap olucaz kazmaya, Þöyle yanaþayým az, yakýn temas durumu, Tekrar lafa gireyim, “nasýl hava durumu”,
Yüzü kah gülümsüyor, “sollamak serbest diyor”, Bir de bakýyorum ki, “iþte orda “DUR” diyor”, Birazcýk sokulayým, elin tutayým desem, Ýþte þimdi olmadý, “Taþýt Giremez” diyor,
Hay Allah ne yapsam da, þu hatuna yamansam, Yerler kayganmýþ deyip, üstüne mi abansam, Yakýnda da hiç yok ki, hýz yapýlacak zemin, Kýz da þüphelenecek, sert baktý zaten demin,
Hiç bir sebep yok iken, birden tahditler kalktý, Yüzümde gülücükler, moralim þaha kalktý, Uzattý ellerini, ellerimin üstüne, Sonra baktý yüzüme, gözü gözüm üstüne,
Aha dedim n’oluyoz, karizma çiziliyor, Ýçimdense gür bir ses, boþver çizilsin diyor, Dedi “arzun bu idi, iþte sana bir fýrsat”, Dedim “ben utanýrým, önce gözünü kapat”,
“Arkaný dön o zaman, utangaç sensin” dedi, “Sýrtýmý döner dönmez, Hadi elveda” dedi, Döndüm aniden geri, arabam uçuyordu, Hatun direksiyonda, tam gazla kaçýyordu.
Trafikte bir aþka, tam “gaz” vericez dedik, Hesap çarþýya uymaz, esas gazý biz yedik, Ama ben biliyorum, bu neden oluyordu, Bu þair bozuntusu, benimle oynuyordu.
Arabam elden gitti, hatun hayalim bitti, Þiirinse son günü, ümidim kayýp / yitti, Trafikte bir aþktý, henüz yaþayamadým, Suretinden geçipte, gönle ulaþamadým,
Lakin ben bir þiirin, adsýz kahramanýyým, Þairse yazar durur, ben onun ilhamýyým, Lâkin aþkým uðruna, çekilmedim hiç geri, Bana bak artýk þair, geri dur benden geri,
Ne vardý þimdi böyle, senaryoyu bozacak, Yok mu senin de duygun, güzel bir aþk yazacak, Ne olurdu þu iþi, tatlýya baðlasaydýn, Hem okuyaný hem beni, þöyle kucaklasaydýn,
Hey “Metin” bana bak, sen þiirde kahraman, Ve bunu hiç unutma, ben þairim her zaman, Senaryoyu yazarým, seni içine katarým, Kafam rahattýr benim, yan gelirim yatarým.
Ben þairim sen þiir, bunu yaz bir kenara, Anlamam ben tehditten, bunu da koy kenara, Bil ki kalem elimde, ister isem yazarým, Yada kalemi kýrýp, seni hayal yaparým,
Sana bir rol verdiysek, bu bendendir onu bil, Seni aþýk ettiysem, öyle yazdým bunu bil, Ama istersem seni, senaryodan atarým, Boþ kalan rolü ise; gerekirse oynarým,
Sustun deðil mi þimdi, anladýn mý durumu, Her zaman haddini bil, yaz kenara yorumu, Ve þimdi sana dersi, kendimce vereceðim, Seni bu senaryodan, sessizce sileceðim,
Bak hiç sesin çýkmýyor, çünkü çýkartmýyorum, Adýn bile geçmiyor, çünkü ben yazmýyorum, Sana uðurlar olsun, þimdi sýraný bekle, Belki baþka þiirde, verir isem rol bekle.
Evet sevgili dostlar, þiirin sonu geldi, En baþýndan sonuna, içte ibretle geldi, Aþký araç yapanlar, bir yanda yapmayanlar, Bir ömüre bir sevda, ya da yanaþmayanlar,
Bu “Trafik Aþkýný”, belki herkes yaþadý, Hayat trafik idi, þu bedenle yaþadý, Aþk yürektir be dostlar, beden bir ihtirastýr, Doðru söze ne hacet, AÞK en güzel libastýr.
...........................S O N...........................
10-15.07.04 / Frankfurt Metin ESER Sosyal Medyada Paylaşın:
MetinEser Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.