Hayat bir devridaim olarak gözüküyor gözüme,
Bir nesil geliyor, sonra öteki; gelenler gidiyor,
Her gelen kendisi için sürüyor hayat sanýyor,
Oysa ondan sonra gelenler gidenleri bilmiyor…
Hayat bir ince iplik, onu iyi korumak gerekir,
Aniden kopabilir, kainat da birden deðiþebilir,
Bir bilinmezden geldik, yolumuz da ayný yöne,
Yaþarken unutsak da biliyoruz ki dengesi böyle…
Bu devridaimin kendisini de seviyorum, biline,
Onda buldum hayatý, ondaki güzellikler de benimle,
Uçan martýnýn kanadýnda, yerdeki kedinin tüyünde,
Su kaplumbaðasýnýn kolayca kulaç atan patilerinde…
Hayat güzel bir ödülüdür Yüce Rabb’imin bizlere,
Ýstersek güzelleþtiririz, istemezsek döner cehenneme,
Kalbimizle beslenir, zihnimizle; bütün duyularýmýzla,
Ayný þekilde bizi taþýr kendisiyle, meçhul geleceðimize…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.