...SENDE BENDE YİTTİN...

Bu yürekte çok yangýn akar, güller acýyla bakar
Þavký da vurmuþ o güle, bu bülbülde candan aðlar
Duman sarmýþ yüreðimi, el yanarken, gönül çýkar
Ýzler derinleþir, kýymeti bilmeyen yakar daðlar .

Sen yerde sürüm sürüm sürünüp aðlar yanarken
Sevdim yürekten kaldýrýp, bastým baðra inletmedim
Kalbimle ruhunu yudum, gülüm ben tuttum düþerken
Gönlüme can diye seni kodum, yeniden yücelttim.

Yoluna þavk, sana hayatýmý sýðýn diye sundum
Etrafýnda girdaplar oldum, çok zül olup da dolaþdým
Uðruna nice zora çamura, yüzüstü dolandým
Dalga dalga çarpýldým, kötülüðe suçsuz bulaþtým.

Bahtýmýn yoluna diken serip, kanlý bayram biçtin
Yol iz bilmezken, deryayý kalbimden çalýþta gittin
Ne rezil bir vefasýzlýk, sevgisiz kanýmý içtin
Beni kurak býrakýp, hayatýmý yýkarak sattýn.

Ben can gülüm dedikçe, yalanla hayata kor kattýn
Sözüm dinlemeyip, hep yanlýþ yolda günler tükettin
Bahtýma karalar baðladýn, zevke sefaya battýn
Yaratana döndüm de sýðýndým, sende benden yittin…

(03.04.2010)AZAP…




Sosyal Medyada Paylaşın: