Yavaş, Yavaş

Zamaný beklerken geldik sonuna.
Haydi biletini al yavaþ, yavaþ.
Yanaþtý tren artýk gar meydanýna.
Otur bir köþeye geç yavaþ, yavaþ.

Aðýr, aðýr ilerlerken raylardan,
Koltuðuna geçti bizim kahraman.
Çýkardý meyini koyduðu dardan,
Doldur, kadehini iç yavaþ, yavaþ.

Sýrlara dem olan karanlýk birden,
Sarýyor ruhumu senle giderken,
Bir çocuk misali yattýðý yerden,
Kýsýk gözlerini, aç, yavaþ, yavaþ.

Ýlerlerken aðýr, aðýr duraktan,
Birisi bakýyor sana uzaktan.
Kapattýn perdeyi sen ona çoktan.
Hafifçe arala, bak, yavaþ, yavaþ.

Sabah kýzýllýða dönüþürken tan.
Toros daðlarýnýn aralýðýndan.
Dünyaya açýlan o dar kapýdan.
Sende geçeceksin, bil, yavaþ, yavaþ.

Korna sesi Göce daða vurunca;
Gönlüme düþüyor eski bir yara,
Asýrlar olsada bir sýzý hala.
Eski yaralarý deþ, yavaþ, yavaþ.

Hayat trenine bindik bir kere.
Nerde ineceðiz, hangi menzilde?
Ulaþmadan kalýr isek geride.
Hedefe götürün, ten, yavaþ, yavaþ.

Hayat treninde kaç yolcu sefer?
Lale güle sormuþ! Gül boyun büker.
Son durak yazýyor ona haber ver.
Söyle kulaðýna, in; yavaþ, yavaþ.


Sosyal Medyada Paylaşın: