Güzeldir Geceler
Ýþte yine bir bir yanmaya baþladý evlerin ýþýklarý.
Kim bilir kimler yaþýyor o evlerde,
Neler yaþanýyor kâh acý kâh tatlý.
Belki sevinç belki hüzün.
Kavuþmalar ya da ayrýlýklar belki de…
Bir aile bir araya gelmiþ birinde bir sofra baþýnda.
Bir diðerinde belki de yalnýz bir insan,
Geçmiþin anýlarýný, geleceðin hayallerini katýk yapmýþ sofrasýna.
Birinde sarýlmýþ fertler sevgiyle birbirine,
Bir diðerinde kalpler kýrýlýyor tartýþmalarda…
Yanmýyor bazý lambalar,
Kim bilir nerde evin sakinleri.
Ya sevdikleriyle beraber güzel anlar yaþýyorlar,
Ya da üzüntüleri, acýlarý paylaþýyorlar birileriyle bir yerlerde…
Gece deþer kapanmamýþ yaralarý,
Kendiyle kalýr insan.
Baþlar iç hesaplaþmalar.
Zorlanýr yürekler,
Dökülür gözlerden yaþlar.
Hele bir de piþmanlýk varsa ruhlarda…
Kimi bir an önce sabah olsun ister,
Sabah olup insanlarýn arasýna karýþmak,
Kendinden uzaklaþmak için.
Kimiyse istemez sabah olsun,
Sabah olmasý, yârin koynundan ayrýlmasý demektir çünki.
Bazýlarý için gecelerdir kavuþmanýn anlamýný artýran.
Baþ baþa kalýr iki seven yürek.
Ve aydýnlýkla karanlýk arasýndadýr ýþýklarý,
Mum ýþýðýnda sevgiler yaþanýr…
Baharda balkonlarda, bahçelerde yaþanýr geceler,
Kýþýnsa odalarda…
Nerde yaþanýrsa yaþansýn,
Gecelerin anlamý deðiþmez,
Nerde yaþandýðý deðil nasýl yaþandýðýdýr önemli olan…
Sevdiðinden ayrý yaþanýrsa geceler,
Ýþte o zaman bitmez tükenmez olur.
Ýmrenerek bakýlýr o ýþýklara,
Her birinde birbirine kavuþan sevgililer var diye düþünülür.
Avutur, avutmaya çalýþýr insan kendini,
Uzak ta olsa ayný geceyi yaþýyor,
O da beni özlüyor, diye…
Velhasýl öyle ya da böyle güzeldir geceler.
Yakýnlaþtýrýr insaný kendine.
Kaçamaz hatalarýndan, piþmanlýklarýndan.
Kaçamaz kendinden.
Eðer dürüstse kendine,
Çok þey katar gece insana…
Bazen bir aþk depreþir,
Þiir olur dizelere düþer.
Ayrýlýk hüküm sürer bazen,
Kýrýlýr kolu kanadý insanýn.
Hükmünü sürer geceler,
Yaþanan duygularda...
31.03.2010
Belgin Yazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.