Bende sevmiþtim,ölesiye...
Tüm sevgilerden yüceydi belki de sevgim.
Her nereye baksam,gözlerimde hep onun hayâli canlanýr,
Kulaklarýmda yalnýz onun ismi yankýlanýrdý...
Ellerim,ellerini tutmadan,
Sanki bir boþlukta asýlý gibi dururdu.
kâlbim,her çýrpýnýþýnda onu arar,
Gönlüm,yalnýz onun yanýnda sükût bulurdu.
Bende sevmiþtim bir zamanlar,
Ölesiye,öldüresiye bir sevgiydi bu...
Benimde kâlbimde bir sevda çiçeði büyümüþtü,
Kýrýlacak diye korkardým,sakýnýrdým.
Bir zamanlar böyleydi,bende mutluydum...
O gün,
Gülmeyi bile unuttum.
Bir hoyrat rüzgâr esti delicesine,
O çiçeði kökünden söküverdi.
Yeri,yýllardýr boþ durur öylesine...
Artýk hayâlini bile unuttum;
Ýsminide söylemeyeli beri öyle...
Ýþte bir zamanlar bende sevmiþtim,böyle...
15.10.1979
Erman Ulusoy
Lüleburgaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.