YUH OLSUN BANA

Eðer dört mevsimi, bahar etmezsem
Kýþta; kaynar sular, buz olsun bana.
Aþk denilen acý, yoldan gitmezsem
Yansýn bu yüreðim, yuh olsun bana.

Tenhalar içinde, görüp sevmezsem
Yýlda bir tek açan, gülü vermezsem
Ölü isen, ölmek için evmezsem
Donsun bu yüreðim, yuh olsun bana.

Senle aydýnlanýr, kara geceler
Olmayýnca; sýtma tutar heceler
Bu beden taþýmaz, baþka eceler
Cansýn, can demezsem, yuh olsun bana.

Sevgini gönlüme, zorla týkmazsam
Kendime dolayýp, sarýp sýkmazsam
Mecnun çöl’e, ben de, daða çýkmazsam
Yansýn bu yüreðim, yuh olsun bana.

Baþýmý uðruna, yere koymazsam
Ruhumu vücuttan, ayrý soymazsam
Rüzgârlar estirip, aþka doymazsam
Yansýn bu yüreðim, yuh olsun bana.

Emeðim kutsaldýr, sele veremem
Öderim mutlaka, neyse ceremem
Vuslatýn içimde, dýþta eremem
Ermese yüreðim, yuh olsun bana.

29.03.2010
Ahmet Çelik
Ceyhan

Sosyal Medyada Paylaşın: