KAR TANESİ’sin BENDE

lapa lapa düþen kar tanesinde senin adýn yazýlý...


avuçlarýný dolduran iliklerine kadar ýslandýðýn,
sýzlatan içimdeki karmaþanýn,
girdabýnda kaybolmadan keþf edilen sevgidir, donma noktasýnýn eriþtiði,


mahþeri kalabalýktýr; boðar, baþýboþ serseri caddelerde,
içine vuran yalnýzlýkta...


görmek yetmezki; seninle oturduðumuz o tahta bank,
üzerine çið damlalarýnýn düþtüðü,
ýslanan ellerimizin donduðu,
sevgi yansýmamýzýn vurduðu ayna,
gör bak daha neler var bizimle olan...


kýrk yamada kapattýðým yaralarýmdý, senin dünyanla karaladýðým hayatým,
binbir çiçekte, topraðýma ekmiþtim duygularýmý...


her fýrtýnada boranda düþtün hayallerime bozbulanýk,
kirlettin ellerinle, ektiðim topraðýmý, soldurdun sevgi tomurcuklarýmý...


oysaki;
ne güzeldi umutlarýmýz,
ufka deðen, bir koca ömürdü bizim isteklerimiz,
küçücük gelirdi þehir bize koþardýk, bir uçtan bir uca saklambaç hayallerimizle,
sensizlik, þimdi bir mýzrak boyu kadar uzandý, boylu boyunca,
kara çarþaf örtüldü üstüme, duygularým kaldý karanlýklarda,


gül yapraðýnýn inceliðine yazmýþtým oysa ki; adýný,
koklamak için bakardým, her bir taç yapraðýna incinerek senin zatýný,
ellerimde büyüttüm, hiç aydýnlanmayan gelecekten yoksun hayatýný...


sen þimdi;
parmaklarýnla bir hamlede yok ettin yýrttýn attýn yaralarýmý,
kan revan içinde býrakarak,
binlerce yeminde ant etsen deðermiydi, bu hýrsýnla kazýdýklarýna,
hoyrat yüreðinde zincirlerini kýrdýn artýk dönemez eski hayatýna,
sen yýpranan yürekteydin, misafir edasýyla,
kendin yaptýn yýktýn dünyaný, bir avuç nefis dalgasýyla,
fýrtanalarda düþen kurumuþ yaprak gibi düþtün,
penceremin kenarýna,
sessiz, ama derinden kahýr dolu ellerime,


artýk mesafeler bile dar gelir sana, kaldýn bir çizik yüreðimde,
hatýrladýkça incinen gözyaþlarýmda öldürdüðüm kar tanesisin sadece...



n.altýn 28/01/2010





Sosyal Medyada Paylaşın: