KALIR SANMA!..

Bunca yýldýr sabredip senin için sustuysam;
Dilinden uzak olsun beni bir daha anma…
Kalbimden çýkarýrken kan kýrmýzý kustuysam;
Ahým sende kalýr da yüreðim kalýr sanma…

Verdiðin dert bir deðil hangisini yazayým;
Hangisini affedip hangi hükmü bozayým;
Þu gönül meclisinde susturduðun azayým;
Ahým sende kalýr da yüreðim kalýr sanma…

Baþladýðýn bu iþi erteleme bitir yar;
Suç iþlemiþ yüreðim tutanaðý getir yar;
Çýksýn parmak izlerin yüreðime batýr yar;
Ahým sende kalýr da yüreðim kalýr sanma…

Git dediðin duyulsun durur muyum sanýrsýn;
Sensiz sevda bahçemde kurur muyum sanýrsýn;
Saðýr – dilsiz kapýna vurur muyum sanýrsýn;
Ahým sende kalýr da yüreðim kalýr sanma…

Oh olsun yüreðime dinlemedi sözümü;
Gözyaþýna ram etti güldürmedi yüzümü;
Yazdýðýn mektuplara nikâhladým közümü;
Ahým sende kalýr da yüreðim kalýr sanma…

Ali ALTINLI – 24/03/2010
Saat: 23:41

Sosyal Medyada Paylaşın: