İmgelerin yalnızlığında tükettin beni sen kadın

Ýmgelerin yalnýzlýðýnda tükettin beni kadýn
Yok, artýk yüzümde hayat belirtileri
Çizik üstüne çizik kapanmaz yaralar
Kaldýrdýkça göðsümden yukarý içi dolu kadehi
Aynalar yalan,
Þarap gibi içilip giden zaman.
Kahreder yaþanmýþ paranoyak duygular
Bir iskambil kâðýdý çekmiþsin hayatýn içimden
Hele o fotoðraflar kurgular-kuðular
Oyunda yalan, oynayanda.
Depreþir derviþin rüyasý
Bilinmez kim kimin bu dünyada, kâhyasý
Þimdi senin güçlü kollarýnýn arasýnda uzansam
Kemik kýrýklarýmý avuçlarýmda toplasam
Nedir bu faili meçhul, evham.
Tüm trenler tehirli, þehir suskun
Senin için artýk neyi ifade eder güftesini yitirmiþ
Benim için mezar, tutkunun bedeli,
sýzlanmak arzu halini unutmuþ keman .
Kuru topraðý ýslatmakla meþgulken ömrüm
Terimi hiç soðutmadým mevsimleri dilenirim
Gülleri yeþertmekse bahçesindeki konaðýn
Anladým ki burasý i mgelerin sustuðu bomboþ bir han.





Sosyal Medyada Paylaşın: