Vay Bana
Kilitlenmiþ þu gönlümün kapýsý,
Açamadým, açýlmýyor vay bana.
Kadir kýymet bilmezlerde tapusu,
Göçemedim göçülmüyor vay bana.
Gönlüm aþk yolunda o yâre küskün,
Uðraþma boþuna, olmaz ki teskin,
Sevda kýldan ince, kýlýçtan keskin,
Kaçamadým kaçýlmýyor vay bana.
Yanýyor içimde hasretin narý,
Söndü bu uðurda gözümün feri,
Çaðlayýp akýyor sevda pýnarý,
Ýçemedim içilmiyor vay bana.
Sen benim adýmý düþürdün dile,
Yetmez mi sevdiðim çektiðim çile,
Yürüdüðüm yolu çevirdin çöle,
Geçemedim geçilmiyor vay bana.
Her gün oynadýðým körebesin sen,
“Sobe” dedim, demek kalbimdesin sen,
Sevdalým mý, düþmaným mý nesin sen,
Seçemedim seçilmiyor vay bana.
Kurtlar varýp kuzulara katýþýr,
Gül dalýnda karakarga ötüþür,
Aþk baðýnda ayrýk otu yetiþir,
Biçemedim biçilmiyor vay bana.
31.03.2010 Kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüdaverdi ER (Hüdai) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.