Önce kahrolursun! “Ne yapacaðým ben” diye kendine yalvarmaya baþlarsýn… Utancýndan akamayan her gözyaþýn için, Duvara bir yumruk atarsýn! Hissetmezsin o acýyý etinde Baþýný hep saða sola çevirirsin Sanki bir yerden çýkýp gelecekmiþ gibi Gözlerin her objede onu arar Telefon eline yapýþýr, dakikada bir gözün kayar Saatlerce hayaller kurarsýn, en kötüsünü düþünürsün bazen Adýný söyleyecek ve “Gözlerinden baþkasý bana haram” diyecek Aldanýrsýn, kendi kendini avutmak için aldatýrsýn Hep gece olsun istersin Geç saatlere kadar O’nun dinlediði þarkýlarý dinler Her kelimede bir anlam ararsýn Kabullenemezsin bir türlü Kötü bir kâbus sanýrsýn, kafaný duvarlara vurursun Uyanabilmek için! Merdivenleri çýkarken korkuluklarý kullanýrsýn düþmemek için O zamana dek göðsünü gere gere yürüdüðün yollara çýkamazsýn Korkaklýk bürümüþtür ruhunu, aynalara bakamazsýn Kaldýrýmlarý dost edinmiþsindir mýrýldandýðýn þarkýlarda Su isterken bile sesin çýkmaz, gözlerinle anlatmaya çalýþýrsýn Dilenciden farkýn yoktur. Telefon her çaldýðýnda nefes nefese kalýrsýn, Ellerin titrer tutamazsýn bile! Gözünün önünden gitmez hayali bir an Önünü göremez düþersin her adýmda Resmine bakýp sessizce için için aðlarsýn Yemek yemeyi unutursun Miden yanar açlýktan Acý çekmek artýk senin için bir alýþkanlýk olmuþtur “Arasýn küfretsin yeter ki sesini duyayým ama arasýn” dersin Uykusuzluktan gözlerinin altý geceye çalar Göðsün sýkýþýr nefes alamazsýn Duvarlar üzerine üzerine gelir Kendini koruma ihtiyacý duymazsýn O an ölüm sana en yakýn dost olmuþtur Dua edersin hiç etmediðin kadar “Allah’ým ya canýmý al ya da O’nu son bir kez göreyim” Gerçekten seviyorsan eðer yalvarýrsýn Gururunun bencilliðine takýlmazsýn Asalet kavramýný unutup belki de aðlarsýn Acýnacak haldesindir ama umurunda deðildir Saçýný bile taramaya lüzum görmezsin Baþýn öne eðilmiþ titrek bir sesle: “Bana yardým edin” diye yalvarýrsýn! Her þeyin bittiðine inanamadýðýn, Umudunu yitirmemekte direndiðin, Fakat artýk kabullendiðin bir vakitte Aðlaþmalarýnýn yerini sessiz bir durgunluk alýr Artýk sadece bekliyorsundur Bir ay önceki halinden sadece görüntün kalmýþtýr Yarýn gelecekmiþ gibi beklersin Eski mesajlarý okur gülümsersin Bir umutla keþke dersin O’nunla yaþayamadýðýn her an için Derin bir ah çekersin, beklersin Beklersin çünkü seviyorsundur Sonra ne mi olur? Bilmiyorum! Bekliyorum ben de senin gibi kaderimin hükmünü çaresiz…
30 Mart 2010 23.58 -Âh Min’el Aþk-
Sosyal Medyada Paylaşın:
orsulay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.