ÖLÜM
Her ölüm bir yalnýzlýðý haykýrmak için,
ecel cellatýnýn kýrbacýný beklerken sýrtýnda,
hayat ýþýðýnýn bir nefeste,
sönmesi mi gerekir dünya ardýnda,
insana ölümmü yakýn olmalý,
yoksa insan mý ölüme,
hangi zorlukta insan kendini tövbe içinde bulmalý,
hangi köprü yangýnlarýnýn üstünde,
ismini piþmanlýðýn denizine atmalý,
hep insan sevmek için,
yaþarken yaþamýn sonbaharýnda,
hepte kýþ gelecektir,
elbette o hayat ayrýmýnda,
o gitsede bu dünyadan yavaþ adýmlarla,
elbette gelecektir onun ardýndan,
dünyaya yeni sevenler koþarcasýna,
ama hep yazýlacaktýr çizilecektir,
bambaþka düþler bambaþka hayaller,
onun aþk adýna ödediði o aðýr bedeller,
tutkunluðu anlatacaktýr,
nemli gözlerle býraktýðý tüm düþleri,
bu dünyadaki o acýmasýz sevgisiz ölüþleri,
ama her biri anlatmak için onun gibi sevebilmeli,
sevgisi için gözünü kýrpmadan canýný verebilmeli,
iþte o zaman esrari gibi seveceklerdir,
sevmenin nasýl bir ölüm olduðunu bileceklerdir...
esrari
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.