Mürekkebin şiire Dönüştüğü yer…

Dürüst olamamýþtý hiçbir zaman
Kalbinde koca bir buðzla gezerken..
Bütün baþtan çýkarýcý hinliðiyle
Bu hayalî þehrin sokaklarýnda
Kirli elleriyle dolaþan bir insandý sadece...

Bu ne aþaðýlýk bir düþtü bilmiyorum. .
Kalbini kanla deðiþtirenler gibi,
Çocuklar uyurken,
Ve büyükler uluyorken
Elleriyle teslim etti erkeðini…

Hâlbuki kaç kez dinlemiþti dudaklarýmdan
Kaç kez aþklarýný gökyüzünde býrakma demiþtim.
Kaç kez benim siyah giysilerim var,
Vazgeçme demiþtim…
Azarlarcasýna yaramaz bir çocuðu
Bakmýþtý gözlerime…

Derler ki; Bir aþýðýn kalbinden baþka
Vurulacak yeri yoktur...
Bir mumya diriltmek adýna
Ve hakikat tehlikeye düþmesin diye
Defterime bir not daha düþtüm bu gün…

Ancak;
Ýþte o eski notlara bakarak,
Kalbimi dinlemiþtim
Birkaç zaman önce ben!
Tanýyormuþum, Ýyi biliyormuþum
Anlýyor musun?

Sevmenin bir yolu da
Ölümü ayakta karþýlamaktan geçer
Vazgeç artýk
Savaþýn suçunu üstlenecek bir atlý aramaktan..
Biliyoruz ki kirlisin..
Biliyoruz ki ayakta ölemeyeceksin…

Ferman buyurdular! ...
Açýn ýþýðý ve dinleyin geceyi..
Ve tarih mutsuz bir orospunun aðzýyla dedi ki;
“Savaþ bittikten sonra yenilmemek için,
Soytarýlarý çekin meydandan ”
Öyle yaptým..
Soytarýlarý defettim meydandan

Oysa
Üstünde kýrmýzý bir donla
Ve Babilin taþ duvarlarý kadar bir þehvetle
Yýlan gibi kývranmýþtý kollarýmda

Gönlümüze sunulan
Bitti þükür ki; Soytarý gülümsemeler
Hiç bir cinayet alkýþ almayacaktýr belki ama
Bu kirli oyun sýyýrdý artýk
Kýlýncýmý kýnýndan…

Müsterihim ama!
Kalbim, mutmain tercihlerimden
Aldatmaktan, kinden nefretten uzak
Çarpýk bacaklý boþ bir gurur bile olsa benimkisi
Ve biliyorum ki artýk,
Mürekkebin þiire dönüþtüðü yerdir yaþamak…

Metin BEKTAÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: