Sensizliðin sonrasý sanýrým þöyle olur Nere dönsem neþe yok nere gitsem sessizlik Güzelliði resmeden bütün her þey kaybolur Göðsümde düðümlenir çözülmez nefessizlik
Güneþ doðmaz bir daha bu þehrin semasýnda Öyle ki karanlýðý siyahý kýskandýrýr Gözlerim seni arar her kulun simasýnda Ölüm döker yaþ diye makberi usandýrýr
Yetim kalmýþ çocuðun ebeveyne hasreti Yüreðinde ne ise ona benzer her halim Evvel deðirmen gibi öðütür de ahreti Ýnan ki yaþamaktan kalmaz bir arzuhalim
Aynalarda cemalim soðutur beni benden Ben de beni yargýlar her gün beni asarým Sýyrýlamam bir daha niçinden ve nedenden Kimseye de soramam garip garip susarým
Yani demem odur ki sen benim can paremsin Ekmeðimsin aþýmsýn þu dik duran baþýmsýn Çaresiz her halime yetiþen tek çaremsin Mutluluktan sevinçten dökülen gözyaþýmsýn
Ýki kere doðmuþum, iki kere kesilmiþ Birinde göbek baðým birinde yürek baðým Ve kalbimin içinde iki kere esilmiþ Birisi evlat çaðým birisi senli çaðým
Bak! Üstte iki kýta, kalbimin senli sesi Varlýðýn hayatýmda bir cennet-i sarmaþýk Okuyan “aþk” dese de bence daha ötesi Ötesi de az gelir ötesinden daha þýk
ÝHSAN TURHAN Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.