Zaman bile aðllýyor düþtüðüm bu duruma Sefalet vurdu beni, þer denen uçuruma Hüzün bahara vurmuþ güzden alýp kendini Sanki gizlemek ister ihanetin rengini Kanlý geceler doðdu her günün batýmýnda Çýðlýklar kopuyor bak ölüler rýhtýmýnda Biliyorum çaðýrdý içimden gitmeyen ses Sinemde yýrtýlýyor düðümlenen bu nefes Hançerini vurdukça gülümseyen kör þeytan Her katresinde hýrsý genç ruhuma koklatan Düðümlendi gelecek var mý artýk teselli Kaderin hýþmýndayým yaþadýðýmdan belli Korkusunu kurdukça mateme bürünmüþüm Gördüm ki senelerce boþ yere avunmuþum Gün günü öðüttükçe dökülür ümitlerim Bu zaman dilimden tatlý bir an beklerim.
Nevzat TAÞKIRAN 30-03-2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
nevzat taşkıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.