SUSARIM!...

bakma sen hüznüme

bir kuþun çýðlýðýma

karýþýr çýðlýklarým

susarým!...


koþtukça uzaklaþan

ebemkuþaðýnýn altýndasýn

üzülme

ulaþamayýnca döktüðüm gözyaþýna

bir yaðmur yaðar

karýþýr yaþlarýma

yýkar gözlerimi

susarým!...


asma suratýný

yokluðunun zorluðunu

güle,bülbüle

kimsenin duymadýðýný

bile bile

dünyaya haykýrýþýma

gül büker boynunu

susar bülbül

susarým!...


son þiirimin sahibi

özlemini yüklendikçe

kalem gelir dile

eskitir kaðýtlarý

ve sadece

özlem türküsüdür dolduran

satýrlarý!...


bir gün!

yazmazsa kalem

görmezse gözlerim

gülün boyun büküp

bülbülün sustuðunu

farkedemezsem hayatýn beni

yorduðunu

ve bir toprak kokusu dolarsa

ciðerlerime

sebebi sensin!

çünkü ben hergün

yalnýz sana

susarým!....


aðlamam,yok ederim hüznü

ve belki susarým

ömrümün son günü!...


ZEHRA BARDAKCI
09/01/2010

Sosyal Medyada Paylaşın: