Yoruldum

Yoruldum aþkla gururun arasýnda
Kalmaktan yoruldum
Öylesine doluyum ki konuþmak
Yerine susmaktan yoruldum
Seni seviyorum aþkým demek yerine*
Ýçime atýp kelimelerle boðulmaktan
Yoruldum

Seni her gördüðümde içimin titremesinden
Deðil * ellerlime aþkým kelimesini
Yazma demekten yoruldum

Sana her bakýþta iç çekip aðlamaktan
Konuþmak yerine susarak kendimi
Bitirmekten yoruldum
Senin rafa kaldýrdým dediðin þeyleri ben
Her geceye beyaz sayfalara satýr,
Satýr yazmak tan deðil
Her sigara yakýþýmda duygularýmý
Düþüncelerimi dumana boðmaktan
Yoruldum

Seni deðil sensizliði ciðerlerime
Hapsetmekten yoruldum aþkým
Seni düþüne düþüne kim olduðumu
Unutmaktan deðil
Bahçemdeki iðde aðaçlarýnýn
Kokusunda seni aramaktan yoruldum
Yolara bakýp uzaklara dalmaktan seninleyken
Sensizliðe gömülmekten yoruldum aþkým

Senin her gün baktýðým resmini
Odamýn boþ duvarlarýna çizmekten
Öylesine sessizce uykuya dalmaktan
Her uyandýðýmda sol yanýmda senin
Yerine sana yazdýðým þiirleri
Sana yazdýðým aþkým kelimelerini
Sana olan hasretimi yazdýðým
Karaladýðým beyaz yapraklý defterimi
Görmekten yoruldum vefasýz


Seni rüyamda görüp gülerken
Uyandýðýmda yanýmda olmadýðýný görüp
Olan gücükle duvarlara vurmaktan
Hýçkýrýklara boðulmaktan kimseler
Gözyaþlarýmý görmesin diye sahte
Gülücükler atmaktan yoruldum
Beni kendinden uzaklaþtýrmak için
Kelimeleri rafa kaldýrmandan deyil
Habersiz çekip gittin ya iþte
O zaman iþte o gün vuruldum

Sosyal Medyada Paylaşın: