Soruyordun Bahar, iþte Her zerreme sinen bahar kokusu Az önce sordum kokan topraða Kalbim hangi çiçeðe baðlandý Hangi makamda çözüldü Mimozalarýn dibinde gölgelendi özgürlüðüm
Bir Ege yeliyim, saçlarýný okþadýkça Ben aþký iyi bilen bir þairim,kimselerin bilmediði bir giz; Kýsýk bir gemici feneri görünüyor uzaklardan (Sabahýn inceliðinde uyanan bir çocuk sesi) Bir buluta tutunmuþ... mehtap geceye hazýrlanýyor Sorgulu düþlerle beklediðim bahar Penceremin camýnda konaklansýn isterdim.
Sokaðýmda bir çam aðacý Dallarýnda þakýyan kuþ cilvesi Esti rüzgâr serin serin örselendi yüreðim Öyle daðýldým ki ay, silkindi, yýldýzlar kaydý kýnýndan Bir masal gibi usulca akýyor zman, Mevsimlerde sakladýðým, gül kokusu ellerin Þimdi, Güneþi demliyor küçük siyah gözlerim.
Denizlerden geçip özlenen bir akþam üstü’ydün Uzaklarý aþýp gelen kayýp mavi Mehtaplý bir gecenin haziranýsýn birden Dalgalara kaptýrmak istemiyorum gözlerini Sýzar yüreðimden bir acý olarak Bilsen ne zor hasretini bastýrýrken göðsüme Yani o hüzün yüklü hazirandan
Nuri Daðdelen Özdre-Ýzmir 27. 3. 2010 Saat 23.7
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.